- Ponad 200 tys. lat temu na terenie dzisiejszego Krakowa pojawia się człowiek. Znajduje on tam dogodne warunki do życia – dostępność pożywienia, dużą liczbę jaskiń, surowce naturalne. Pozostałością po dawnych mieszkańcach są obecnie kopiec Krakusa oraz kopiec Wandy.
- We wczesnym średniowieczu Kraków pełni już znaczącą rolę jako jeden z większych ośrodków państwa Wiślan, dzięki strategicznej roli wzgórza wawelskiego. Dodatkowo miejsce to stanowi węzeł transportowy.
- Od 2 poł. IX w do połowy X w nie ma żadnych szczegółowych informacji o Krakowie, jednak z pewnością musiał się on znaleźć w strefie wpływów czeskich. Po raz pierwszy wspomina się o nim w roku 966, czasy panowania czeskiego są dla Krakowa okresem prawdziwego rozkwitu.
- Za czasów panowania Bolesława Chrobrego w Krakowie nastąpiła stabilizacja władzy politycznej, powstaje wtedy biskupstwo oraz rozpoczyna się budowa katedry wawelskiej.
- Pierwszy najazd Tatarów na Kraków. Dzieje się to w roku 1241. Skutkiem tego szturmu jest całkowite zniszczenie miasta.
W XII wieku działa już biblioteka i szkoła katedralna, która w tamtym czasie jest uważana za najlepszą uczelnię w Polsce. Wzgórze Wawelskie staje się centrum miasta, wokół którego skupiają się osady kupieckie i rzemieślnicze. W roku 1257 powstaje Rynek Główny, Krakowowi nadano wtedy przywilej lokacyjny na prawie magdenburskim.
- Rok 1333 – Kazimierz Wielki zostaje koronowany na króla Polski. Dzięki niemu rozkwita handel, wznoszą się liczne budowle, będące obecnie najważniejszymi zabytkami miasta. Król zakłada również wodociągi, fortyfikuje miasta, wybrukowuje ulice.
W XV wieku Kraków przeżywa rozwój kulturalny i naukowy – powstaje wtedy Akademia Krakowska. Wit Stwosz tworzy ołtarz w kościele Mariackim
- Największy rozwój Krakowa przypada na XVI wiek. Rozwija się architektura – dzięki przybyłym do miasta włoskim architektom zamek królewski na Wawelu staje się jedną z najpiękniejszych budowli renesansowych w Polsce, a kaplica Zygmuntowska – najpiękniejszym mauzoleum w kraju. W roku 1520 pierwszy raz rozbrzmiewa dzwon Zygmunta.
- 10 kwietnia 1525 roku, na Rynku Krakowskim odbywa się hołd pruski – książę Prus Albrecht Hohenzollern składa hołd królowi polskiego, oddając mu tym samym w lenno swoje nowo powstałe państwo.
- Od roku 1596 znaczenie Krakowa spada, ponieważ król Zygmunt III Waza zaczyna przenosić dwór królewski do Warszawy. Rozwój miasta zostaje niestety zahamowany. Ponadto początek połowy XVII wieku przynosi dwa kataklizmy: czarną śmierć – epidemię (prawdopodobnie) czarnej ospy, która zabiera ze sobą tysiące ofiar oraz straszną powódź w lipcu 1652 roku.
- Trzy lata później Kraków atakują Szwedzi i niszczą wiele zabytków kultury i dzieł sztuki.
- Kolejne lata to czas kataklizmów wojennych i naturalnych, wyniszczających miasto. Wojna północna przypieczętowuje upadek miasta. Stacjonujące w Krakowie wojska różnego pochodzenia rujnują skarb państwa, dodatkowo przynosząc kolejną chorobę, zbierającą żniwo kilku tysięcy ofiar w latach 1707-1710.
- 24 marca 1794 roku Tadeusz Kościuszko składa na krakowskim rynku przysięgę wierności Ojczyźnie i walki o jej niepodległość. Rozpoczyna się wtedy insurekcja kościuszkowska, jednak powstanie szybko upada – za rogiem czeka już III rozbiór Polski, a Kraków staje się częścią zaboru austriackiego.
- W 1809 Kraków zostaje przyłączony do Księstwa Warszawskiego.
- Rok 1815 to moment utworzenia Rzeczypospolitej Krakowskiej, dzieje się to podczas kongresu wiedeńskiego. Rzeczpospolita Krakowska znajduje się pod nadzorem zaborców, jednak posiada swój zarząd wewnętrzny.
- W 1846 roku po upadku powstania krakowskiego Rzeczpospolitą Krakowską przyłączają do Austrii – formalnie jako Wielkie Księstwo Krakowskie.
- W 1830 roku Kraków staje się pierwszym miastem w Polsce, w którym Karol Mohr, pionier gazownictwa na ziemiach polskich, demonstruje oświetlenie gazowe.
- Od lat 60. XIX Kraków odzyskuje dawną świetność. Uczelnie z polskim językiem wykładowym, np.: Uniwersytet Jagielloński przyciągają wielu studentów, kwitnie wtedy nauka. Pojawia się rzesza artystów, którzy rozsławiają miasto: Stanisław Wyspiański, Jan Matejko, Adam Asnyk, Tadeusz Boy-Żeleński.
- XIX wiek – to także czas przystąpienia do budowy Twierdzy Kraków – systemu fortów, które mają osłaniać miasto od potencjalnych ataków ze strony Rosjan.
- Po I wojnie światowej Kraków jest nadal ważnym ośrodkiem kulturalnym, a także politycznym Polski.
- 6 września 1939 roku wojska niemieckie zajmują Kraków, dzieje się to 6 dni po wybuchu II wojny światowej. Niemcy uważali, że to Kraków lepiej nadaje się na stolicę i do germanizacji, niż Warszawa, ze względu na położenie blisko dawnej granicy z Niemcami i na mniejsze rozmiary.
Niemcy chcieli wykorzystywać Polaków jako tanią siłę roboczą i przy okazji ich germanizować,
- 17 stycznia 1945 – wojska Armii Czerwonej wykonują manewr okrążający i wkraczają do miasta. Dowódcą armii jest Iwan Koniew. Manewr ten ocala miasto od zniszczeń oraz zapobiega wysadzeniu budynków.
Zniszczeniu ulega Katedra Wawelska, kiedy to w roku 1945 Wojskowe Siły Powietrzne ZSRR zrzucają na Wawel bombę, sowiecka artyleria niszczy także ok 450 budynków miasta.
- Po wojnie rozpoczyna się odbudowa Krakowa i jego porządkowanie. W późniejszych latach władza ludowa rozpoczyna budowę Nowej Huty – miasta robotniczego, które następnie włączono w granice Krakowa.
- 3 maja 1946 roku, marzec 1968, 15 maja 1977 – studenci zaczynają protestować, powstaje wtedy pierwszy w Polsce Studencki Komitet Solidarności.
