Poznań to jedno z większym miast Polski. Leży na Pojezierzu Wielkopolskim i jednoznacznie, kojarzy się oczywiście z koziołkami na wieży zegarowej. Jednak oprócz rynku, Starego Miasta i Zamku Królewskiego w Poznaniu, naszą uwagę powinien przyciągnąć pewniej park. Z resztą też nie byle jaki park, bo reprezentacyjny park Poznania – Park Sołacki.
Park Sołacki – co to jest i gdzie?
Park Sołacki to park powstały w 1911 roku w stylu angielskim, na podmokłych terenach wzdłuż Bogdanki. Znajduje się w okolicy willowej dzielnicy Sołacz – stąd przydomek parku – Sołacki – pomiędzy ulicami Małopolską i Litewską, a także Nad Wierzbakiem i Niestachowską.
Park łączy się z innymi terenami zieleni w golęciński klin zieleni Poznania. Skraj Parku Sołackiego, przy ulicy Nad Wierzbakiem łączy się z parkiem Adama Wodzicki, a poprzez zadrzewioną aleję i pas łąk przy ulicy Przepadek, łączy się z parkiem na Cytadeli.
Z drugiej zaś strony łączy się z centrum miasta poprzez kasztanową aleję Wielkopolską.
Jak wygląda park?
Angielski styl, w jakim urządzono park wyróżnia się dość dużą nieregularnością i stylizowaną dzikością, naturalnością parku. Nie znajdziemy więc w nim geometrycznie ściętych krzewów, symetrycznych wzorów z rabat kwiatowych, czy niesamowicie ułożonych alejek, które układają się we wzór.
Nie. Park angielski to przede wszystkim drzewa, połacie pięknej łąki, stawy i dużo nagromadzonej zieleni.
Taki właśnie jest park Sołackiego. Mimo, że założony w 1911 roku, urządzony był z rozmachem.
Sprowadzono i posadzono w nim prawie trzy tysiące drzew i prawie 12 tysięcy różnych gatunków krzewów.
Spiętrzone wody Bogdanki – i sam podmokły teren parku – utworzyły nieregularne stawy, nazywane Stawami Sołackimi. Choć tak naprawdę jest to jeden staw, z przewężeniem, który wywołuje iluzje istnienia dwóch oddzielnych zbiorników wodnych – mniejszego i większego.
Dodatkowo, jeśli chodzi o wodę w parku znajduje się wodospad, a także jest duża ilość mostów i mostków, przeważnie drewnianych, ale to tylko dodaje takim miejscom uroku.
Alejki spacerowe pokryte są w chwili obecnej asfaltem, co znacznie ułatwia spacerowanie po prawie 14, 63 ha parku. Wzdłuż nich zaś znajdziemy wiele stylizowanych na początek XX wieku pięknych latarń i urokliwych ławeczek.
Rośliny w parku
Nawet amatorzy florystyczni docenią bogatość gatunków, jakie znajdują się w Parku Sołackim.
Na szczególną uwagę zaś zasługują drzewa, sprowadzone i hodowane w parku z należytą pieczołowitością. Wśród niezwykłych gatunków, które odkryjemy spacerując alejkami znajdzie się daglezja, choina kanadyjska, cypryśnik błotny, klon tatarski i klon srebrzysty. Większość z nich znajdziemy przy brzegu stawu. Wspólnie – drzewa i staw – stanowią główny motyw krajobrazu parku i jego najbardziej charakterystyczne miejsce.
Ten piękny krajobraz uzupełniony jest przez niższe rośliny, jak niesamowite kwitnące krzewy i mniejsze rośliny, które niemalże stanowią runo parku.
Zwierzęta w parku
Przez wzgląd na ogromną ilość drzew w parku, najczęściej spotykanym zwierzęciem jest oczywiście ptak. Występuje tu między innymi mandarynka i dzięciołek, na które warto zwrócić uwagę. Zwłaszcza na mandarynkę, której ojczyzną są tereny południowo-zachodniej Azji, a nie tereny miejskie w Polsce.
Park Sołacki i dzieci
Jeśli podróżujesz z rodziną lub spędzasz urlop z dziećmi w okolicach, a być może i w samym Poznaniu, na pewno zdarzy się, że będziesz potrzebować chwili wytchnienia.
Szum miasta i ogólny pęd z jakim wiedzie się życie rodzinne, zwłaszcza z mniejszymi dziećmi potrafi dać w kość. Dlatego warto wybrać Park Sołacki na spokojniejsze popołudnie. Możesz to wykorzystać jako okazję do spokojniejszego spaceru po bezpiecznym terenie, z dala od samochodów i miejsce, gdzie dzieci będą mogły się pobawić.
Na terenie parku, w jego zachodniej części znajduje się specjalna łąka przeznaczona właśnie do zabaw i różnych gier. Na niej znajdziemy również odpowiedni plac zabaw, na którym pociechy będą mogły się bezpiecznie wybawić.
Jeśli zaś poczujecie głód, park skrywa mały i kameralny hotel-restaurację, gdzie na pewno znajdziecie coś odpowiedniego.
Historia parku Sołackiego
Budowę parku rozpoczęto w 1908 roku. W 1911 roku park otwarto, a rok później otworzyła się w nim mała kawiarenka. Jak się okazało, I wojna światowa nie wpłynęła znacząco na wygląd parku. Uniknął on jakiejkolwiek dewastacji.
W okresie międzywojennym prowadzono w nim liczne prace zarówno renowacyjne, jak i rekultywacyjne. Dzięki temu stanowił on ważny punkt wypoczynkowy dla mieszkańców Poznania.
W tym okresie organizowano w nim liczne koncerty, dancingi, festyny, kiermasze i przedstawienia teatralne. Niemalże tłumy odwiedzały park każdej niedzieli i w letnie dni.
Organizowano nawet tak zwane Kiermasze Sołackie, na przełomie maja i czerwca.
W okresie II wojny światowej park również nie ucierpiał tak mocno. Jedyne co się zmieniło to fakt, że był udostępniony jedynie niemieckim obywatelom i została zmieniona mu nazwa na czysto niemiecką. Tak by park nie kojarzył się z Polską, lub Polakami. Co ciekawe władze okupacyjne dbały o park – wprowadziły między innymi oświetlenie do jednej z jego części.
Po II wojnie światowej ponownie zmienił nazwę tym razem na park im. Stalina – do 1956 roku. Jednak mimo to powróciła przedwojenna forma spędzania czasu w parku – organizowano koncerty, dancingi i festyny.
Słowo na koniec
Park Sołacki to niesamowite miejsce. Jest to duża przestrzeń pełna zieleni, i to na dodatek dość egzotycznej zieleni. Spokojne miejsce, z miejscem przygotowanym do dziecięcych zabaw to idealna propozycja na popołudniowy spacer z rodziną.
Jednak także młode pary znajdą tu przyjemne zakątki do romantycznych spacerów lub po prostu miłego spędzenia czasu razem.
Choć tak naprawdę – każdy, kto potrzebuje trochę widoku zieleni w miejskim otoczeniu powinien skierować swoje kroki do parku Sołackiego. Na pewno tego nie pożałuje.
